سه گام برای طراحی سایت فراگیر

طراحی فراگیر یا Inclusive  غالباً با قابلیت دسترسی در طراحی سایت اشتباه گرفته می شود ، یا به عنوان اصطلاحی قابل تعویض استفاده می شود ، که نشان می دهد بیشتر طراحان معنای آن را نمی دانند. 

دسترسی فرآیندی است که به دنبال کاهش مسائل در طرحی است که مرتبط با نحوه تعامل بهینه و  طراحی رابط کاربری است. اما طراحی فراگیر جهانی بودن طرح را افزایش می دهد. بعنوان مثال در دنیای واقعی ، یک ساختمان برای افزایش  قابلیت دسترسی ممکن است رمپ را جایگزین پله های جلویی خود کند. اما در یک ساختمان  که معمار  طراحی فراگیر  را مدنظر گرفته در ساختمان را هم سطح با پیاده رو   بنا کرده است.

دسترسی مربوط به پیشرفت های عینی و قابل اندازه گیری است. که بیشتر یک نگرانی از جنس UI است. طراحی فراگیر ذهنی است ، اندازه گیری آن دشوار است و نگرانی آن  از جنس  UX است. با طراحی همه جانبه ، ما طراحی های خود را به گسترده ترین گروه کاربری ممکن گسترش می دهیم و به جامعه بیشتری را جز مخاطبان خود قرار می دهیم . در اینجا سه راه برای موفقیت طراحی فراگیر مطرح می کنیم.

1. برلبه بایستید

هنگام طراحی ، معمول است که تصور کنیم  که خودمان بعنوان یک کاربر طبیعی هستیم. از این گذشته ، خود را در مرکز تجربه  در جهان می بینیم. همه چیز ، از ترجیحات گرفته تا همدلی ، از مکان فردی ما در زمان و مکان فعلی ما ناشی می شود.

توصیه می کنم کنار بایستید  و از بیرون به جهان سیستم نظاره گر باسید. هنگامی که ما از اصطلاح "لبه جهان" استفاده می کنیم ، آنچه که ما به آن اشاره می کنیم یک تجربه متفاوت است ، روشی که در  طراحی  غیر معمول یا متمایز از انتظارات خودمان است.

اما چه اتفاقی می افتد اگر خود را در جایگاه لبه  ببینیم؟

اگر ما از این موقعیت شروع کنیم که ما از نظر طراحی خارج از سیستم هستیم  نگاه جامع و فراگیر با در نظر گرفتن  تجربه اکثر  کاربران خواهیم داشت .

از زندگی واقعی برداشت کنید و فانتزی نباشید

موضوعی همیشه من را شگفت زده کرده است که در عصر تاریک اروپا - از انحطاط امپراتوری روم گرفته تا دوره اولیه رنسانس - به ذهن کسی نمی رسد که زندگی واقعی را در هنر خود پیاده سازی کند. هنرمندان چیزها را آنگونه که تصور می کردند جلوه می دادند، به همین دلیل است که بسیاری از شمایل های بیزانسی کودکی عیسی مسیح مانند یک مرد بلوند میانسال به نظر می رسد که کوچک شده است.

مهم است که تا آنجا که ممکن است از زندگی واقعی استفاده کنید. این به معنای کنار گذاشتن شخصیت ها و تعامل با کاربران واقعی است .پس یک قدم به عقب برگشته و چشمان خود را باز کنید.

2. طراحی فراگیر ماهیت عملی گرایانه ندارد

طراحی فراگیر نمی تواند بخشی از عمل شما باشد. این یک نگرش فراگیر است. روش طراحی شما باید فراگیر باشد. ما به عنوان یک انسان ممکن است متعصب باشیم . دلیل این  تعصب - اعم از نژادپرستی ، زن ستیزی ، قوم گرایی ، یا هر چیز دیگر - فرهنگی است. و همه ما در جامعه وجود داریم. همه ما با اطلاعاتی روبرو هستیم که این تعصبات را هر روز تقویت می کند.

بپذیرید که تعصب دارید و تعصبات شما کارهای طراحی شما را از راه حل فراگیر مورد نظر شما دور می کند. اما به همان اندازه ، بپذیرید که با تصدیق سوگیری ، تأثیر آنها را در تصمیم گیری شما کاهش می یابد.

3. در طراحی خود انعطاف پذیر باشید

در طراحی خود بر رنگ یا طیف خاصی از رنگ ها تعصب نداشته باشید و طوری اساس تجربه کاربری خود را برنامه ریزی کنید که بتوان بین طیف های رنگ مختلف تصمیم نهایی را گرفت. همیشه که نه ولی غالبا تایپوگرافی با فونت بزرگ مورد قبول تر است.در تصمیم گیری های اولیه و قطعی در مورد رنگ و تاپوگرافی و یا حتی اندازه فونت ها دوری کنید و تجربه کاربری خود را بر اساس سیال بودن این موارد بنا کنید. هیچ چیز سیاه و سفید وجود ندارد همه چیز خاکستری است این جمله را بخاطر داشته باشید.